Voor wie hem niet kent, Raymond Verheijen is een bezig baasje. Maar daarmee alleen doen we hem onrecht aan en hij zal dat zelf als eerste beamen. Verheijen is zo iemand die over het bewegen heeft doorgeleerd, een bewegingswetenschapper zogezegd. Die zich speciaal heeft toegelegd op de trainingsmethoden in het voetbal. En dat zullen we weten! Raymond is voorwaar geen dorre wetenschapper die vanachter zijn bureautje dichtgroeit. Hij brengt zijn theorie in de praktijk, loopt werkelijk overal mee. Van Oranje, via Rusland naar Zuid-Korea. Van FC Barcelona, via Zenit Petersburg, naar Chelsea en Manchester City. Pikt ondertussen de Feyenoord-jeugd nog even mee. Verheijen was actief op 3 WK’s en EK’s. Zelfs in Wales kon hij uit de voeten. Hoe omstreden die laatste stap ook was.
Omstreden. Het is een kwalificatie die kleeft aan Raymonds persoon als veelbewogen aan zijn carrière. De periodiseringsgoeroe lijkt ook het provoceren tot bewegingskunst te hebben verheven. (Overigens, is periodiseren niet slechts een pretentieuze term voor doseren?). Maar waar ik inzake periodisering nog raakvlakken zie met periodieke onthouding, lijkt voor Verheijen de provocatie tot een tweede natuur te zijn verworden. En wie het provoceren niet weet te doseren, die gaat men ridiculiseren. Het moet gezegd, Raymond is niets en niemand ontziend in zijn kritieken. Als je hem moet geloven, klopt er vrijwel niets van de trainingsmethoden van wie of waar dan ook. Ook, nee juist, niet op de plekken waar hij zelf heeft rondgelopen. Dan mag hij uit ervaring spreken. Of uit rancune omdat ze hem hebben laten lopen?
Een van zijn recente slachtoffers is David Moyes, die in de roemruchte voetsporen is getreden van Sir Alex bij ManU. Zou men daar misschien de kapitale vergissing hebben gemaakt om Raymond niet om advies te vragen? De laatste, maar niet heus, oprisping van de roepende werkende in de woestijn gold de confrontatie van Feyenoord met Krasnodar, ofwel Koeman versus Koeban. Wij hadden nog nooit van de Russische club gehoord, maar uiteraard had onze globetrotter ook daar rondgelopen. De smalende reacties op deze zoveelste, vermeende provocatie waren wederom niet van de lucht, die van Mazuro incluis. Totdat we met eigen ogen zagen hoe de Koemannetjes van alle kanten voorbij werden gelopen door de Koeban-kerels. Zou die periodiseringsprediker er toch een beetje verstand van hebben? Is Raymond Verheijen het onbegrepen genie, de bij het leven verguisde profeet? De luis in de o zo gevoelige pels van de conservatieve voetbalwereld in het algemeen en die van de traditionele voetbaltrainer in het bijzonder? Ik sluit het niet meer uit.
Maar hoezeer Raymond ook terecht andermans trainingsmethoden onomwonden bekritiseert, je kunt eveneens terecht vraagtekens zetten bij zijn communicatiemethoden in dezen. Ik weet het, een adviseur adviseren, het is de zinloosheid voorbij. Toch beste Raymond, ik zou ook het provoceren periodiseren.
– Raymonds afbeelding komt van http://cdn.bleacherreport.net
– het planning-en-periodiseringsplaatje vonden we op http://cdn.slidesharecdn.com
We ontvingen via de mail onderstaande sportieve en complimenteuze reactie van de hoofdpersoon in kwestie zelve. Klasse!
Beste,
complimenten voor deze column. En de boodschap is terecht.
Het blijft continu een kwestie van de balans zoeken.
Mvg,
Raymond Verheijen
Founder
raymond.verheijen@worldfootballacademy.com
Geweldig stuk, vooral qua schrijfstijl. Ik moet eerlijk zeggen dat ik je (door je schrijfstijl) af en toe moeilijk te lezen vind, maar zinnen als ‘En wie het provoceren niet weet te doseren, die gaat men ridiculiseren.’ en ‘ik zou ook het provoceren periodiseren.’ zijn natuurlijk pareltjes.
Dank je wel @koningskeeper! Zowel voor de feedback als het mooie compliment. Ik neem beide ter harte en in dank af. (oeps, weer zo’n moeilijk ‘schrijfstijlfiguur’? ;-))
Pingback: VERKIEZING VOETBLAH-PERSOONLIJKHEID 2013 |